Sinds vorige week ben ik in het gelukkige bezit van een prachtige Flevotrike. Het bouwjaar is onbekend, maar het zal een van de latere modellen zijn. De fiets heeft een grote bagagebak van de latere modellen. Hij is nauwelijks gebruikt. Ik zie nergens slijtagesporen; de cassette en het voorblad zien eruit als nieuw, evenals de rest van de fiets. Ik prijs mij gelukkig.

Direct nadat ik hem kreeg, heb ik de fiets uitgerust met verlichting, klikpedalen, een achteruitkijkspiegel en een ventisit mat. Naar mijn idee zijn deze dingen echt nodig om veilig en comfortabel te kunnen fietsen.

 



Al lang ben ik gefascineerd door het geniale ontwerp van deze fiets, maar had nooit een geschikt exemplaar weten te vinden. Het kantel-kniksysteem is werkelijk uniek in de (lig)fietswereld. Bij dit systeem stuur je niet met een stuur, maar met je benen en door gewichtsverplaatsing. Je moet echt opnieuw leren fietsen. Maar door gewoon niet bang te zijn en te gaan, krijg je het op de driewieler redelijk snel onder de knie. Het "stuur" kan op twee verschillende plaatsen gezet worden: op het achterstuk en op het middenstuk. Bij mij staat het "stuur" op het achterstuk en dit geeft steun om het sturen onder de knie te krijgen. Als ik me vertrouwd genoeg voel op deze fiets, dan ga ik het stuur eens op het middenstuk zetten om te kijken hoe dat fietst en bevalt.

De bagagebak is groot. Ik heb het niet nagemeten, maar ik kom getallen tegen van 100 liter. Ruim voldoende voor de wekelijkse boodschappen en daar ga ik deze kar dan ook veel voor gebruiken. De fiets oogt veel mooier dan een doorsnee bakfiets en rijdt ook veel comfortabeler, vind ik. Misschien ga ik hem ook wel gebruiken voor een toekomstige fietsvakantie, al zorgen de drie wielen wel voor een brede fiets. Smalle fietspaadjes, die toch meestal de mooiste zijn, moeten dan uit de fietsroute worden geweerd, dus daar denk ik nog even over na. Zo'n grote bak lijkt me ideaal om vakantiebagage mee te nemen, maar je betaalt dus wel een prijs.  

Het gedrag van de fiets is heel anders dan ik bij elke andere fiets gewend ben. Je kunt scherpe bochten maken met deze fiets, maar vergeet dan niet je snelheid te verlagen. Want hoewel hij drie wielen heeft, kun je er toch mee omkantelen. Weet ik uit ervaring. Vooral bij S-bochten is het oppassen geblazen als je niet een doorgewinterd Flevobike-fietser bent. Ook heb ik een keer meegemaakt dat de fiets begon te zwabberen en ik hem niet onder controle kreeg anders dan door te stoppen. Ook dit zal wel verdwijnen als ik er meer aan gewend ben.

Het valt me wel op, dat het voorstuk gemakkelijk gaat zwabberen. Op een mooie, gladde asfaltweg heb ik daar geen last van, maar zodra er hobbels of onregelmatigheden in de weg zitten neigt het voorwiel gemakkelijk naar links of rechts. Het kost dan veel inspanning om de fiets recht te houden. Het zou handig zijn als het voorwiel automatisch naar de neutrale stand zou gaan als je niets doet, maar dat is niet het geval. Maar ook dit zal wel een kwestie van wennen zijn. Ik heb wel het gevoel dat ik de fiets steeds beter onder controle krijg.

Update 11 oktober 2020. Het fietsen op de Flevobike trike gaat steeds gemakkelijker en relaxter. Ik voel me al een stuk zekerder op de fiets. Sturen is een kwestie van draaien vanuit de heupen en je moet vooral oppassen niet te snel door een bocht te willen. Ik merk dat is steeds naarstig op zoek ben om iets te verzinnen om deze fiets te pakken. Wat kan ik nog vervoeren/wat moet ik nog wegbrengen of ophalen?