Terugkijkend in mijn aantekeningen van bieren gebrouwen met allerhande saisongisten, komt een opmerking steeds terug: deze gist haalt het niet bij de Dupont-gist. Hoewel de Mangrove Jack's saisongist nog wel gaat (al vreet hij hoparoma's op), komen de andere korrelgisten mij toch wat eendimensionaal over. Gezien eerdere ervaringen met de Dupont-gist, was ik toch altijd wat huiverig om deze gist te gebruiken. Regelmatig bleef het bier bij een SG van rond 1,030 hangen en ging daarna tergend langzaam verder bij opstoken tot 30°C.

Maar wie een lekker bier wil, moet pijn lijden. Dus ik deed opnieuw een poging. Deze keer met de Dupont-gist van Whitelabs, de WLP 565. Tijd om een giststarter te maken had ik niet én mijn magneetroerder heeft de geest gegeven, dus ik voegde aan 26 liter wort met een begin SG van 1,054 3 zakjes gist toe. Een flinke investering, maar ja, wie een lekker bier wil, moet soms ook financieel pijn lijden. En het resulterende bier is nog altijd vele malen goedkoper dan bier op een terras.

Meer gist dan normaal voor een bovengistend bier, extra gistvoeding, intensief beluchten en een warme start van de vergisting zouden, volgens berichten van ervaringsdeskundigen, genoeg moeten zijn om het stokken bij 1,030 te voorkomen. Ik startte de vergisting bij 27°C en liet het gistende bier rustig opwarmen naar 29°C, ervoor wakend dat de temperatuur zou dalen. En jawel: binnen een week was het SG gedaald naar 1,003. Het bier staat nu te koelen, komende week ga ik bottelen. De gist ga ik oogsten voor een sterke saison geïnspireerd op de Avec les bon Voeux.

De saison die ik heb gemaakt heeft 20% roggemout in de stort, 20% tarwemout en de rest pilsmout. Begin SG was 1,054. Ik heb gehopt met Magnum voor de bittering, E.K. Golding voor de smaak en E.K. Golding en Styrian Golding voor het aroma. Berekende bitterheid is 35 IBU.